Co łączy książki takie jak “Chwilowa anomalia” Tomasza Michniewicza (pisałam o niej TUTAJ, dostępna jest TUTAJ) i “Reset. Świat na nowo” Karoliny Korwin-Piotrowskiej (dostępna TUTAJ)? Przede wszystkim otwartość autorów oraz zaproszonych do rozmowy gości. Poza tym gotowość do zadawania innym- i sobie – pytań, szukania odpowiedzi, ale też słuchania autorytetów w danej dziedzinie, a także umiejętność krytycznego myślenia. Lub choćby taka próba.
Jeśli w ogóle mamy wyciągnąć z tego, co się wydarzyło i
nadal wydarza, jakąkolwiek lekcję, to przede wszystkim
powinna to być lekcja o wieloznaczności
i niepewności wszystkiego.
/Natalia de Barbaro/
Być może jest to właśnie to, czego teraz potrzebujemy – w tym niespokojnym czasie, kiedy wielu z nas na nowo szuka swojego miejsca, przygląda się dotychczasowym wartościom, a może po prostu godzi ze złudzeniami. A to bywa trudniejsze.
Tym razem podzielę się z Wami swoimi refleksjami po lekturze “Resetu” Karoliny Korwin Piotrowskiej. Szczególnie w tych obszarach, które są mi bliskie: literatura, komunikacja, relacje, ale też ciekawych dla mnie, choć nie znanych zbyt dobrze, jak ekologia czy zrównoważony biznes.
Literatura i jej rola
… pisarze dostrzegali, że świat zmierza ku przepaści.
Rozumieli, że cywilizacja uruchomiła pewne mechanizmy,
których nie da się zatrzymać.
/Michał Nogaś/
Bardzo cenię Michała Nogasia, dziennikarza, który z niesamowitym wdziękiem i klasą, ale przede wszystkim ciekawie, pisze o książkach. Jego wywiady z pisarzami to zawsze perełki, a książka „Wywiady. Z wyższej półki.” stoi u mnie na honorowym miejscu.
Każda kolejna rozmowa z panem Nogasiem upewnia mnie w tym, że kierunek w jakim idzie współczesna edukacja, brak pomysłu na to jak zachęcić ludzi, nie tylko młodych, do czytania, to prosta droga do zapaści intelektualnej. To szybki sposób na zanik umiejętności krytycznego myślenia, wyciągania wniosków, zaciekawiania się światem i drugim człowiekiem.
Obserwując otoczenie, najbliższe środowisko, stwierdzam, że barierą nie zawsze są finanse, bo osobiście spory książek wypożyczam lub wymieniam się ze znajomymi i przyjaciółką. Brak nam natomiast otwartości na to, co inne, pokory, by pytać, cierpliwości, by słuchać tych, którzy patrzą na pewne rzeczy inaczej.
Wywiad Karoliny Korwin Piotrowskiej z Michałem Nogasiem uświadamia jak wielką rolę może odegrać literatura w “przygotowywaniu się” na przyszłość, w uświadamianiu sobie pewnych mechanizmów, także naszych osobistych, które tworzą naszą tożsamość.
Przedefiniowanie pojęć
Są takie momenty, kiedy pewne słowa zyskują
nową siłę i znaczenie.
Myślę, że “nadzieja” jest takim słowem.
/Magdalena Boczarska/
W wywiadzie z Magdaleną Boczarską, aktorką znaną z wielu doskonałych ról (mnie osobiście urzekła jej rola Rafki w serialu „Król” na podstawie powieści Szczepana Twardocha), dotarło do mnie jak ważny czas staje się naszym udziałem. Ważny w kontekście komunikacji, języka, znaczeń, jakie nadajemy utrwalonym społecznie pojęciom. To moment, kiedy dosłownie na nowo definiujemy pojęcia takie jak nadzieja, wolność, bliskość, bezpieczeństwo. Innego zabarwienia nabiera też niepewność, dystans, odpowiedzialność.
Myślę, że warto być teraz uważnym nie tylko na to, co dzieje się na zewnątrz, ale także na toczące się wewnątrz nas procesy. To doskonały moment na dostrzeżenie, ale przede wszystkim na doświadczenie, jak tworzą się nasze potrzeby, a jak zanikają, skąd przychodzi smutek, potrzeba bliskości, tęsknota, a jak znika żądza sukcesu, bawienia się kosztem natury. To czas na zachwycenie się życiem, tym, że ono mimo wszystko płynie, mimo, że nam, tak po prostu “po ludzku” bywa ciężko, boleśnie, że spotykają nas dramaty i dźwigamy się wciąż z kryzysów.
Poprzez bycie przy sobie i jednocześnie obserwowanie toczących się procesów zarówno w skali światowej, jak i naszego kraju, możemy zobaczyć, że wszystko mija, że znaczy tylko tyle, jaką wartość my – ludzie – mu nadamy. Samo słowo jest puste, bez znaczenia, to dopiero emocje, które za nim stoją, nadają mu wydźwięk. Właściwie od roku każdy dzień, tydzień to trening bycia w niepewności, robienia planów ołówkiem, tak aby je szybko pozmieniać, chłonięcie bliskości tych, z którymi nie wiemy, kiedy znowu się spotkamy, a także delektowania zwolnieniem tempa życia. I oczywiście oswajania ze strachem o zdrowie, życie, finanse.
Dla mnie osobiście to przedefiniowanie dotyczy przede wszystkim pojęć takich jak: przyjaźń, pasja, zdrowie, cisza, przyszłość, relacja.
Relacje, bliskość
… jeśli cokolwiek nas, jako ludzi uratuje,
to personalne relacje z innymi.
/Magdalena Górka/
Kolejne wywiady Karoliny Korwin Piotrowskiej nie pozwalają odwrócić oczu od tematu bliskości, zarówno tej fizycznej, jak i emocjonalnej. To dotykanie pojęć, zjawisk takich jak przyjaźń, rodzina, uczciwość, troska o innych. To także chwila zadumy nad tym jak to będzie kiedyś bez maseczek, czy nadal nie będziemy mieli opór w przytuleniu się na powitanie, w dotknięciu kogoś znajomego? Czy odległość metra, dwóch już na zawsze będzie wyznaczała granice naszych relacji w pracy, sklepie, parku?
Warto poszukać w tych rozmowach źródła swojej potrzeby bliskości i tego, co to w ogóle dla nas znaczy. To okazja do poczucia czego szukamy w relacjach, a przed czym się w nich chowamy, dlaczego nie potrafimy z nich wyjść i czy rzeczywiście są osoby, bez których nasze życie traci sens.
Przysłuchiwanie się rozmowom autorki (bo lektura tej książki daje takie właśnie wrażenie) owszem budzi tęsknotę za poranną kawą w ulubionym bistro, kolacją z winem w miłym dla nas towarzystwie, za długimi rozmowami ze spotkanymi przypadkowo na ulicy przyjaciółmi, ale ta tęsknota ma sens – prowadzi nas także do pytań: „A co jeśli teraz będzie już inaczej? Jeśli nasze sposoby na pielęgnowanie bliskości, przyjaźni zmienią się? Jak w tym żyć? Jak układać relacje?”. To okazja do poćwiczenia się w doświadczaniu kruchości tego, czego potrzebujemy – bliskich relacji.
Relacja ze sobą
Wierzę, że kluczowe jest bycie w dobrej, spokojnej
rozmowie z samym sobą. Problem polega na tym,
że to nie jest coś, co można ot tak osiągnąć.
/Natalia de Barbaro/
Bardzo cenię sobie psycholożkę i trenerkę Natalię de Barbaro, autorkę wydanej niedawno “Czułej przewodniczki”, książki, która podbija serca czytelniczek (dostępna TUTAJ). Każdy jej tekst i wywiad z nią, to kopalnia inspiracji i poczucie, że Natalia dzieli się sobą i swoim doświadczeniem.
W rozmowie z Karoliną Korwin-Piotrowską uczula na temat bycia przy sobie, zadbania o swoje potrzeby, co jest szczególnie ważne teraz, podczas pandemii, teraz, kiedy wielu z nas straciło stabilność zawodową, finansową. W czasie, kiedy zatarła nam się granica między tym, co prywatne, a tym co o osobiste, rodzinne.
Zdalna praca, dzieci w zdalnej edukacji, często brak możliwości bycia ze sobą sam na sam, odcięcie od kultury, rekreacji. Konieczność rezygnacji z wyjazdów, spotkań w dużym gronie, postawiła nas twarzą w twarz ze sobą. I teraz niekoniecznie to coś zwane “Sobą” zachwyca nas.
Jednocześnie być może już czujemy, że relacja ze sobą to najważniejsza z relacji, będziemy bowiem ze sobą do końca. Jak by to dziwnie nie zabrzmiało. Warto więc zająć się sobą, ale nie na zasadzie naprawiania siebie, tylko poznania, zaprzyjaźnienia, polubienia. Być może nie będziemy mieli już lepszego momentu niż właśnie teraz.
Konsumpcja
Gdyby do każdego ciucha dołączano metkę z
prawdziwymi informacjami, skąd jest materiał,
przędza, kto to zrobił i w jakich warunkach oraz
jaki to zostawiło ślad węglowy, to zakupy
nie byłyby już takie łatwe i przyjemne.
/Anna Pięta/
Ten temat szczególnie poruszył mnie w książce. Mądre, głębokie rozmowy z osobami zajmującymi się ekologią, ale też tzw. odpowiedzialną, modą rzuciły mi nieco więcej światła na pojęcia, którymi owszem posługujemy się, ale nie do końca mamy świadomość co za nimi stoi. Na przykład ślad węglowy kolejnego ciuchu, butów, nowszego modelu telefonu, ślepota na związek między nami, ludźmi a naturą, kwestia długu jaki nasza cywilizacja zaciągnęła względem przyrody.
To była ta część książki, która długo we mnie pracowała, o której chciałam rozmawiać przy kawie, herbacie – w jakże wąskim teraz gronie – a jednocześnie okazało się, że ten właśnie obszar życia pozostawił mnie w największej bezradności. I to doświadczenie, przykre, ale cenne, było mi teraz potrzebne. Skłoniło mnie do przewartościowania tego obszaru życia.
Biznes
Popularny staje się greenwashing czyli ratowanie
wizerunku przez pseudoekologiczne akcje.
Firmy piorą nam mózg na zielono, po kryjomu
nadal niszcząc środowisko. To plaga.
/Anna Pięta/
I tutaj także pojawiło się podczas lektury wiele emocji i pytań na temat etyki w biznesie, granic marketingu i PR, a może raczej przyzwolenia na manipulacje i sensowność pewnych działań. Eksperci, których Korwin Piotrowska zaprosiła do rozmowy, bez znieczulenia wytykali błędy i nadużycia firm, manipulowanie wizerunkiem i próby podpięcia się pod ekologię, aby tylko nie stracić klientów.
Te kilka rozmów uzmysławia jak wiele niepewności jest w biznesie i przed jak wieloma niewiadomymi zostaną postawione pewne branże. To także ciekawy moment, aby spojrzeć na nowo na rolę tzw. lidera. Kim jest teraz, w momencie niepewności i kryzysu?
Pewnie nie będzie przesadą oczekiwanie, że zmieni się także postrzeganie przywództwa, że konieczne stanie się zobaczenie pracowników, współpracowników w szerszym kontekście – nie tylko firmy, branży, ale także społeczności. Świadomość współpołączenia, współzależności będzie cenną kompetencją liderów. Być może ustali się także nowe podejście do rywalizacji i współpracy. Na znaczeniu zyska także zaufanie do pracowników, umiejętność pracy zdalnej i działania bez codziennej kontroli w biurze. Samodzielność, odpowiedzialność, za siebie i za innych – te cechy nabiorą większego znaczenia.
Książka dostępna w fundacyjnej księgarni www.madrosc.pl -> TUTAJ
I na zakończenie zostawię was ze słowami Anny Pięty, które wpasowują się także w moje odczucia po roku pandemii:
Wiem, że powrotu do tak zwanej normalności już nie ma. Wsiedliśmy już do tego pociągu i docelowa stacja będzie czymś zupełnie nowym, i ja chcę ją zobaczyć.
Takiej otwartości, ciekawości tego, co przyniesie życie, życzę nam wszystkim.
I cierpliwości 😉
___________
Warsztat ZAOPIEKUJ SIĘ SOBĄ, czyli jak poznać i przyjąć siebie
- rozwiniesz uważność i współczucia względem siebie
- poznasz swoje emocjonalne potrzeby
- zrobisz krok ku przyjęciu swoich emocjonalnych ran
- doświadczysz współpołączenia z innymi
- określisz swój tzw. życiowego kierunku na tym etapie życia
KATOWICE -> szczegóły
WARSZAWA -> szczegóły
Warsztat HISTORIA ZAPISANA W CIELE, czyli jak słuchać o czym ciało do nas mówi
- określisz swoją świadomość ciała i nauczysz się ją pogłębiać
- oswoisz się z reakcjami ciała na emocje
- poznasz mapę blokad w swoim ciele
- odczytasz historie i tajemnice jakie skrywa twoje ciało
- poznasz podstawy praktyki uważności
WARSZAWA -> szczegóły
WROCŁAW -> szczegóły
Warsztat TWOJE WEWNĘTRZNE DZIECKO, czyli jak je poznać i otoczyć opieką
- doświadczysz czym jest świadomość ciała
- poznasz koncepcję Wewnętrznego Dziecka oraz Dorosłego
- poznasz techniki kontaktowania się ze swoim Wewnętrznym Dzieckiem
- określisz, które obszary twojego życia wymagają pierwszej pomocy
- zlokalizujesz swoje strategie obronne i poznać schematy myślowe
- doświadczysz jak przekształcać strategie obronne w zasoby obronne
- zrozumiesz na czym polega odpowiedzialność za siebie
WARSZAWA -> szczegóły
KRAKÓW -> szczegóły
